Ah Be İstanbul

14 Temmuz 2010 Çarşamba, 20:46

1965 izlenme

<> Sitene Ekle + Videoyu Paylaş Videoyu İndir

Yorumlar

Efe Kiliç

10 Mayıs 2010 ve Pazartesi, 17

çok güzel kareler

Güler Çakmak

10 Mayıs 2010 ve Pazartesi, 17

Kolları sım***ı dolanıyor belime. Tam bir
güven içinde kendisinin sahibinin kollarına
emanet eden bir kedi gibi mırıldanıyor.
Yüzünü boynuma gömüyor, ensemi yakan soluğu
sanki yeniden erkekliğimi veriyor bana. Gaza
basıyorum ilk motor kulla...ndığım günün
hevesiyle. “Sana geliyoruz yedi tepe, yol ver
bize,” diye sesleniyorum. Tarihi yarımadaya
çarpıp geri dönen sesim, sanki Istanbul’un
bütün zamanlarının içinden geçip yankı
veriyor bana. Kanatlanır gibi bir solukta
iniyoruz Kabataş’a, sahil boyu denizi
katediyoruz ilkin. Boğaz’ın suları, hem
denizimizmiş bizim, hem de iyi kalpli bir
arkadaşımızmış gibi… Istanbul’un bütün
rüzgarları yoldaşlık eder gibi aynı anda
esiyor önümüz ardımız yanımız sıra, lodos,
poyraz, karayel, keşişleme, iç içe geçmiş
mevsimler ve tarihler bir tek zamandan yapılma
som bir bütünlük içinde. “Sana her tepeden
bakmaya geliyoruz aziz İstanbul!” diyoruz.
“Biz İstanbulluyuz, iyi ki İstanbulsun, iyi ki
Istanbul’da yaşıyoruz!”Kız Kulesi’nden
kendisine adını veren efsanesini dinliyoruz
kulağımıza yapıştırdığımız bir deniz
kabuğundan, Çamlıca Tepesi’nde kaç
sevgilinin boynuna kollarını doladığı
ağaçlarla konuşuyoruz tek tek, gövdesine
kazılı adları arıyoruz geçmiş aşkların
soykütüğünde, adalara giden vapurlarda
tanışıp evlenen, ömür boyu mesut olan
insanları ziyaret ediyoruz bir gece yatısına
gittiğimiz evlerinde. Kızları Neveser bize
kahvelerimizi getirdiğinde öğreniyoruz
çocuklarına, tanıştıkları vapurun adını
verdiklerini. Şen gönüller yatağı Boğaziçi,
Aşıklar tepesi, aşk romanlarının arasında
unutulmuş kuru çiçekler gibi adsız sansız
nice gönül hikayesi ürperiyor mehtabını
denizde unutmuş geçmiş gecelerin üstünde.
Esma Sultan, sarayından erkekli kadınlı
aşıklarını veriyor denize tek tek, kimi diyor
hepsi gerçek, kimi diyor efsane.
Sarayburnu’ndan kendini denize atan ümitsiz
aşıkların, gözleri hala açık uyuduklarını
görüyoruz boğuldukları denizde, ya da
uçurumların unutamadıkları son sözleri
dinliyoruz yamaçların ezberinden. Adnan beylerin
yalısına yaklaşan kayığı görüyoruz geçen
yüzyılın kapısını açan bir romanın ilk
satırlarında, sonra yokuş yukarı vurup
Tepebaşı’na, Pera’ya, Beyoğlu’na
çıkıyoruz. Havagazı lambalarının
aydınlatmaya yetmediği solgun ışıklı ara
sokakların birinde Beyaz Rus bir kadın
sırtında tül incesi geceliğiyle çıplak ayak
koşuyor, ya sevgilisini öldürmüş bir otel
odasında, ya da öldürmeye yeminli aşığının
çektiği bıçaktan kaçıyor çığlık
çığlığa… Çekilmiş bıçak havada
kalmıyor, bıçakçı Petros yakalayıp
kabzasından bıçağı aşık olduğu Rum
çırağı öldürüyor bir hamam külhanında.
Biri ne zaman aşık olsa, bütün meyhanelerde
denizkızı Eftelya.Aşiyan’a çıkıyoruz,
Bebek sırtlarına; çayımızı yudumluyoruz
Emirgan’da Çınaraltı’nda, Eyüp’te
selvilerin gölgesinde dinlendiriyoruz kaç bin
yıldır hırpalanan ruhlarımızı, Yıldız
Parkı’na girip Fethi Paşa Korusu’ndan
çıkıyoruz kucağımızda erguvanlarla, kaç
İstanbul varsa İstinye, Tarabya, Beykoz,
Vaniköy, Kalamış’ta hepsini bir bir geziyor,
sonra birdenbire Bağdat Caddesi’ne iniyoruz son
hızla, altlarında, müziği sonuna dek
açtıkları son model arabalarıyla yarış yapan
çılgın gençlerin arasına karışıyoruz,
sabaha karşı kaseleri sıcak sıcak tüten bir
çorbacıda soluğu almadan önce… Gör