Bu eller kire bulaşmadı, Bu eller ihanete ortak olmadı..!!!

sana el uzatan lar utansın başkanım RUHUN
ŞAAD OLSUN SESİNİ DUYMADAN OLMUYO HERGUN

YENİ BOZKURTLAR , YENİ MUHSİNLER YENİ
TÜRKEŞLER YETİŞTİREBİLECEKMİYİZ))))))))))

mekanın cennet olsun reissss

Elinde silah, Komünist avına çıktığın ta
o ilk günlerden beri seni tanıyordum. Önce
Ankara\'da sonra İstanbul\'da ve tüm bir ülkede
kana bulamadığın sokak, kahvehane, okul avlusu,
fabrika önü kalmamıştı. Ev baskınları
yaptın, kör karanlıklarda. Boğarak
öldürdüğün arkadaşlarımın üstüne,
kurşun yağdırmak marifetlerin
arasındaydı. Bahçelievler\'de yedi canıma sen
kıydın.

Ellerine bulaşmış insan kanıyla, yüzünü
yıkıyordun her sabah. Sarkık bıyıkların,
yaz kış üstünden çıkarmadığın kara
ceketin, korkak - hain sinsi, kan oturmuş
bakışların, gözümün önünden hiç
gitmedi. 16 Mart katliamında kardeşlerimin
üstüne kurşun yağdıranların başında sen
vardın. 1979 kışında, Ankara Ziraat
Fakültesi öğrencisi, kayınbiraderim Sabit
Torun’u Balgat\'da evinin önünde pusu kurup,
yaylım ateşine tutanların başında sen
vardın. Kalbura çevirdiğiniz o körpe
bedendeki, yirmi bir kurşunun dört adedi, senin
cinayet aletinden çıkmıştı. Maraş’ı
kana sen buladın.

Annelerimizin karnındaki bebeklerimizi
katlettin. Bir değil, beş değil, on değil
yüzlerle canımızı ateşe verdin. Yozgat,
Çorum ve 93\'te Sivas\'da yine sen
vardın. Bir dağ başında, elinde silahın
uluyan resimlerini anımsıyorum, Madımak ateşe
verildiğinde, “tahrik var” diyen yine senin
ölüm kokulu sesindi. Korkağın
tekiydin. Uçan kuştan, akan sudan, kararmış
geceden, gündüz güneşten ve insan sesinden
ödün patlardı. Bu yüzden olsa gerek seni
yalnız başına kimse görmedi! Kuyruğunu
kıstırıp, sokak köşelerine pusu kuran,
uyuzluk misali yaşadın. Ardında iş
ortağın onca ‘tosuncuk’ varken, hep
güvencede hissettin kendini. Bu ülke
katillerini seviyor ya, seni daha çok
seviyorlar! Bahçeli de seviyor seni, Baykal
da, Tayyip de, Erbakan da. Halen arkan
sağlam.

Ardından methiyeler düzülüyor! Yazık oldu
sana yazık. Ölümün böyle
olmamalıydı! Ateşe verdiğin o Maraş yolu,
canını aldı! Çakılıp kaldın bir dağın
başına. Beş santim buz tutmuş
bedenin. Zavallı ürkek yüreğin
donmuş! Üzülmedim. Hiç unutmayacağım
söz! Aklıma Faşizm düştüğü her an,
önce seni anıyordum, yine seni anacağım.