Sessiz, yorgun, ağır, gözkapaklarım kapanıyor
yine… Yine…Yıkık, dökük, bu şehrin
duvarları birer birer üstüme yıkılıyor
yine…Yine…Kuş sürüleri terk ederken bu
şehri, ardında yoksul ve kimsesiz çocuk gibi
bırakıyor yine… Yine…Ve sonbahar sin...
Selçuk Kalaman
30 Aralık 2010 Perşembe, 04:22
Farklı bır sey cem adrnı anlamak cok farklı!
Esra Atay
04 Ocak 2011 Salı, 00:07
Bugün günlerden hiç. Benim adım yok.
Kanatlanıyor içimden binlerce siyah kelebek.
Yorumlar
yine… Yine…Yıkık, dökük, bu şehrin
duvarları birer birer üstüme yıkılıyor
yine…Yine…Kuş sürüleri terk ederken bu
şehri, ardında yoksul ve kimsesiz çocuk gibi
bırakıyor yine… Yine…Ve sonbahar sin...
Kanatlanıyor içimden binlerce siyah kelebek.