tv yoktu ozamanlar...babam açardı o hiç
unutmadığım eskiciye giden ve her
hatırlandıkça nden sattıki annem onu,diye
bende derin bir üzüntünün tüm alevlerini
yakan siyah,kenarları beyaz çizgili
radyoyu...kümelenirdik etrafında...müzikler ve
...türküler nasıldı,kime aitti,anlaşılıyor
anlaşılmıyor,yoktu bunların hiçbir
önemi,sebepsizde mutlu olabiliyorduk
çünkü...fener ışığında aydınlanırdı
herkesin yüzü...uzun kış günlerinde hele...
ayrı bir mutluluktu ayrı bir keyifti ve bugün
hatırlandıkça tarifsiz anılar
yığını...bugün beni şaşırtan ekransız
radyoda çalan bu müziklerle ozamanlar hayal
ettiğim yerlerin bugün baktığım videodaki
görüntülerle aynı yerler olması...offf birde
soba üstünde kavrulan buğdaylar ve susamlar
vardı...iyice kavrulduktan sonra daha soğumadan
kuru üzümlerle birlikte yenilen ve yine bugün o
tadı ve mutluluğu hiçbir yiyecekte
bulamadığım muhteşem akşam keyifleri..çay
biz küçüklere yasaktı hep:))en fazla bir
küçük pardakla sınırlı olurdu,kaidelerin
bozulduğu o istisnai durumlarda...şimdi
hatırlıyorumda sudan fazla nevar,galiba sorun
evde şekerin azlığındandı...çocukluk
işte...şeker tatlıolurda doyum olurmuydu
hiç..zaten kıtlamada değillerdi şimdiki
şekerler gibi...kerpetenle
parçalanırdı...alllah kim kırılmamış bir
tanesini bulsa elinden alana aşk olsun
vallahi..mümkünatı yoktu...keskin dişler
çoktan ufalardı onu...offf be abim fena vurdun
bu kez...daha fazla anlatamayacağım şu dilimin
ucunda birikmiş onca şeyi...
Iğdır Serhad Şehri ''İDIR''
08 Şubat 2010 ve Pazartesi, 05
içinde gelerek ve yüreğinin güzeliğiyle nede
güzel anlatmışsın kardeşim yüreğine
sağlık ......''ARGIN''
Beyaz Melek
08 Şubat 2010 ve Pazartesi, 06
gerçektende baran kardeş çok güzel
anlatmış.metropollere yenik düşen derin
özlemlerimizi,değerlerimizi söyleyecek pek söz
kalmamış.bu güzellikleri hatırlattığınız
içinde size çok teşekkürler sayın
ARGIN.SPAS...
Cevat Issi
08 Şubat 2010 ve Pazartesi, 09
ellerıne sağlık yoldaş harıka
olmuşşşşşşşş...
Evin Yıldız
09 Şubat 2010 Salı, 01:25
teşekkür ederimm...
Cevat Issi
13 Şubat 2010 Cumartesi, 11:30
akşam akşam yıne 30 sene öncesıne ***urdun
m.ARGIN heval
Xorte***ede
9 Ekim 2010 Cumartesi, 21:13
heval elerine saglık super olmuş
saygılarımla
fırat
12 Aralık 2014 Cuma, 13:32
kardeş(argın) yorumunda hüzünlen***k ve şu
an hayatta olmayanları aramammak elde değil
Yorumlar
unutmadığım eskiciye giden ve her
hatırlandıkça nden sattıki annem onu,diye
bende derin bir üzüntünün tüm alevlerini
yakan siyah,kenarları beyaz çizgili
radyoyu...kümelenirdik etrafında...müzikler ve
...türküler nasıldı,kime aitti,anlaşılıyor
anlaşılmıyor,yoktu bunların hiçbir
önemi,sebepsizde mutlu olabiliyorduk
çünkü...fener ışığında aydınlanırdı
herkesin yüzü...uzun kış günlerinde hele...
ayrı bir mutluluktu ayrı bir keyifti ve bugün
hatırlandıkça tarifsiz anılar
yığını...bugün beni şaşırtan ekransız
radyoda çalan bu müziklerle ozamanlar hayal
ettiğim yerlerin bugün baktığım videodaki
görüntülerle aynı yerler olması...offf birde
soba üstünde kavrulan buğdaylar ve susamlar
vardı...iyice kavrulduktan sonra daha soğumadan
kuru üzümlerle birlikte yenilen ve yine bugün o
tadı ve mutluluğu hiçbir yiyecekte
bulamadığım muhteşem akşam keyifleri..çay
biz küçüklere yasaktı hep:))en fazla bir
küçük pardakla sınırlı olurdu,kaidelerin
bozulduğu o istisnai durumlarda...şimdi
hatırlıyorumda sudan fazla nevar,galiba sorun
evde şekerin azlığındandı...çocukluk
işte...şeker tatlıolurda doyum olurmuydu
hiç..zaten kıtlamada değillerdi şimdiki
şekerler gibi...kerpetenle
parçalanırdı...alllah kim kırılmamış bir
tanesini bulsa elinden alana aşk olsun
vallahi..mümkünatı yoktu...keskin dişler
çoktan ufalardı onu...offf be abim fena vurdun
bu kez...daha fazla anlatamayacağım şu dilimin
ucunda birikmiş onca şeyi...
güzel anlatmışsın kardeşim yüreğine
sağlık ......''ARGIN''
anlatmış.metropollere yenik düşen derin
özlemlerimizi,değerlerimizi söyleyecek pek söz
kalmamış.bu güzellikleri hatırlattığınız
içinde size çok teşekkürler sayın
ARGIN.SPAS...
olmuşşşşşşşş...
m.ARGIN heval
saygılarımla
an hayatta olmayanları aramammak elde değil