Eleni Karaindrou - Ulysses Gaze

şiir....geçerken yolda karşıladığı
bedenleri kendi duvarlarına savuruyor.her kişi
kendi ölümü tarafından sorgulanıyor. insan
yapışıp kaldığı duvarında bir yalnızlık
süsü gibi kalakalınca. gücü yetmiyor.
ağlaması için en dökülmüş taşlarını
...öne sürüyor.müzik...bir kuşun ölümünü
olması gerekenden önce gören. hayatını
unutulmak üzere cennetine bırakır. bir kuşu
uçarken hatırlamak için bu eğreti bir
bağıştır.arkasını döner. sırtını
verdiği her yer isimleri görünmesin diye cümle
ile tahrip edilmiş mezarlıklardır. öne doğru
yürüdükçe hayatının içinde ilerlemez.
mezarlıklarının alanını genişletir. çünkü
o öyle bir kuştur ki...hiç bir dünya
bağrında gömmek için yeterince toprak tutmaz.
tutamaz.tutarsa bir daha toprağını bir arada
bulunduramaz. öyle sanılır.

Teşekkürler İbrahim hocam..