GÜLÜMSE TAŞ DUVAR-AHMED ARİF

çok güzel emeginize sağlık...

HASRETİNDEN PRANGALAR ESKİTTİMSeni
anlatabilmek seni.İyi çocuklara,
kahramanlara....Seni anlatabilmek seni,Namussuza,
halden bilmeze,Kahpe yalana.Ard- arda kaç
zemheri,Kurt uyur, kuş uyur, zindan
uyurduDışarda gürül- gürül akan bir
dünya...Bir ben uyumadım,Kaç leylim
bahar,Hasretinden prangalar eskittim.Saçlarına
kan gülleri takayım,Bir o yanaBir bu yana...Seni
bağırabilsem seni,Dipsiz kuyulara.Akan
yıldıza.Bir kibrit çöpüne varana.Okyanusun en
ıssız dalgasınaDüşmüş bir kibrit
çöpüne.Yitirmiş tılsımını ilk
sevmelerin,Yitirmiş öpücükleri,Payı yok,
apansız inen akşamdan,Bir kadeh, bir cigara,
dalıp gidene,Seni anlatabilsem seni...Yokluğun,
Cehennemin öbür adıdırÜşüyorum, kapama
gözlerini... AHMET ARİF..

polat ne kadar tanıdık değil mi?

ne hayatlar yaşanmış ve insanlara neler
yazdırmış her insanın hayatı bir roman***a
kalemi güçlü olanlar tarihe yazdırıyorlar
adlarını ne mutlu onlara

ஜ۩۞۩ஜAkşam erken iner mahpushaneyeEjderha
olsan kar etmezNe kavgada ustalığınNe de çatal
yürek civan oluşun...Kar etmez inceden içine
dolanAlıp ***üren hasreteAkşam erken iner
mahpushaneyeİner yedi kol demiri Yedi
kapıyaBirden ağlamaklı olur bahçeKarşıda
duvar dibindeÜç dal gece sefasıÜç kök hercai
menekşeAynı korkunç sevdadadırGökte bulut
dalda kaysıBaşlar koymağa hapislikKaranlık can
***ıntısıKürdün Gelini’ni söyler maltada
biriBense voltadayım ranza dibindeVe hep
olmayacak şeyler kurarımGülünç acemi
çocuksuVurulsam kaybolsam derimÇırılçıplak
bir kavgadaErkekçe olsun isterimDostluk da
düşmanlık daHiçbiri olmaz halbukiGeçer
süngüler namluyaBaşlar gece devriyesi
jandarmalarınHırsla çakarım kibritiİlk
nefeste yarılanır cigaramBir duman alırım
doluBir duman kendimi öldüresiyeBiliyorum ‘sen
de mi’ diyeceksinAma akşam erken iniyor
mahpushaneyeVe dışarda delikanlı bir
baharSeviyorum seni çıldırasıya