çok teşekkürler sevgili abim....beklemek çok
zor ümitsizliğe kapılmak daha da zor...umarım
kimsenin mektupları yolda kalmasın....
Serpil Mutlu
01 Eylül 2010 Çarşamba, 01:19
Gürsel muhteşem bu kadar güzel anlatır
yüreğine sağlık sevgiler
Gül Öz
01 Eylül 2010 Çarşamba, 01:20
Ne güzel bir şiir ve ne güzel bir
okuyuş..güzel yüreğinize sağlık..çok
teşekkürler..
Gürsel Pal
01 Eylül 2010 Çarşamba, 01:25
Ömer beyin yorumu daima farklıdır.Yüreği var
olsun.
Ömer Köroğlu
01 Eylül 2010 Çarşamba, 01:26
Sen var ol üstad. Gönlü güzel duymayana, ses
ahenk olsa ne fayda... Duymasını bilenlere
ulaştıysa ne mutlu bana... Sevgiler.
Mesrur Kızak
01 Eylül 2010 Çarşamba, 01:27
Nerdesin? Meğer ne doldurulmaz bir derinlikmiş
yokluğun. Aşk böyle birşey işte..kendini
bomboş hissedersin..evinin önünden
geçersin,başka yüzlerde ararsın...ne güzeldir
aşık olmak..
Filiz Pekin
01 Eylül 2010 Çarşamba, 01:31
Ü.Y.Oğuzcan'ın şiirlerini çok
seviyorum...paylaşımını çok
beğendim..teşekkürler Gürsel..sevgi ile kal..
Ferahi Karakaş
01 Eylül 2010 Çarşamba, 01:32
harikaaaaa..bir paylaşım...yüreğine sağlık
gürselcim..
Öcal Yongacı
01 Eylül 2010 Çarşamba, 01:33
harika nefesinize sağlık harika
paylaşımınız için teşekkürler..
Naci Şentürk
01 Eylül 2010 Çarşamba, 01:39
ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR TEŞEKKÜRLER SEVGİLİ
KARDEŞİM..
Kerem Murat Yilmaz
01 Eylül 2010 Çarşamba, 02:13
Çok güzelmiş teşekkürler dostum
ℂ⋆ Emine Sazak ℂ⋆
01 Eylül 2010 Çarşamba, 02:19
öfffffffffff...ümit yaşar'ın
mektupları...ve o çok sevdiğim "o"
şiiri hatırladım: KARANLIĞIN GÖZLERİşimdi
yoksun seni düşünebilirim artık tutar ellerini
öperim uzun uzun ...kimseler ayıplayamaz beni
yokluğunda seni nasıl sevdiğimi anlayamazlar
işte gözlerin işte dudakların senin olan ne
varsa karşımda duruyor ayaklarını dilediğim
yere ***ürebiliyorum artık sevdiğim
şarkıları söyletiyorum dudaklarına ve hoyrat
ellerimle seni her gün biraz daha
güzelleştiriyorum bütün resimler sana benziyor
hayret bütün aynalarda sen varsın nereye gitsem
peşimden geliyorsun şimdi sigarasın
dudaklarımda biraz sonra beyaz bir kağıt ve
akşam içtiğim bir kadeh içki olacaksın kimse
yokluğunda bunca sevilmedi kimse yokluğunda
ilahlaşmadı bu kadar saçların böyle daha
güzel sen daha güzelsin gelecek mutlu günlerin
ışığında her şey daha güzel ne var ki
ayrılığın adı kötüye çıkmış yoksa bin
yıl daha yaşamak isterdim ve seni bin yıl daha
ayrılıklar içinde sevmek isterdim***a
biliyorsun nihayet ben de bir insanım
umutsuzluğa düştüğüm anlar oluyor hiç
gelmeyeceksin sanıyorum o zaman kurşun gibi bir
korku saplanıyor kalbime katran gibi bir
yalnızlık sarıyor içimi yalnızlığımdan
utanıyorum beni sevmesen ölürdüm beni sevmesen
bir çakıl taşıydım şimdi beni sevmesen bir
duvar gibi sağırdım kördüm bir at kadar
ölümden acıydım ölümden beterdim beni
sevmesen dünyayı bütün insanlara zindan
ederdim beni bu kadar saracak ne vardı kanıma
girecek göz bebeklerime oturacak bir sen fani
gibi dudaklarımdan eksilmeyecek ne vardı hiç
karşıma çıkmasaydın bu kör olası gözler
görmeseydi seni ne vardı güzelliğini
bilmeseydim bir dua gibi bellemeseydim adını ne
vardı bütün gece gözlerimi tavana dikerek seni
düşünmeseydim belki karşımda değilsin
yanılıyorum bu gözler senin gözlerin değil
aldatıyorlar beni karanlığın gözleri olmalı
bunlar bana böylesine keder veren
gülmeyi,yaşamayı haram eden bir karanlığın
gözleri olmalı öyleyse sen hiçbir yerde yoksun
sana hiçbir zaman yaklaşamayacağım yalan bu
geçici sevinç,bu nur,bu ışık bu karanlığın
ortasında yanan alev gözler bu kadeh içki gibi
aydınlık ne dedimse inanma seni değil kendimi
anlatıyorum sen istediğin kadar varlığın ta
kendisi ol ölümsüzlüğün ta kendisi ben
günden güne yok olmaktaydım bütün
ışıkları kaldırıp attım bir yana anlıyor
musun gökyüzü güneş olsa sensiz
karanlıktayımSENSİZ
KARANLIKTAYIM.........
Gülocan Göksun
01 Eylül 2010 Çarşamba, 03:05
harika çok beğendim tşk ederim
Neslihan Uyguç
01 Eylül 2010 Çarşamba, 08:26
Muhteşemmmm.. çok teşekkür ederim Gürsel
Bey, emeğinize sağlık..güzel bir gün
diliyorum..sevgiler..
Gülsah Hanbay
01 Eylül 2010 Çarşamba, 09:20
süpermiş, harika bir yorum. sevgiler...
Yusuf Özdemir
01 Eylül 2010 Çarşamba, 00:13
kardeşim yine süpersin..:)))
Müjde Baydur Kirpi
01 Eylül 2010 Çarşamba, 19:32
her zamanki gibi...farklı olmak
ayrıcalık..kutlarım.
Yorumlar
saglık,,,
yürek........
zor ümitsizliğe kapılmak daha da zor...umarım
kimsenin mektupları yolda kalmasın....
yüreğine sağlık sevgiler
okuyuş..güzel yüreğinize sağlık..çok
teşekkürler..
olsun.
ahenk olsa ne fayda... Duymasını bilenlere
ulaştıysa ne mutlu bana... Sevgiler.
yokluğun. Aşk böyle birşey işte..kendini
bomboş hissedersin..evinin önünden
geçersin,başka yüzlerde ararsın...ne güzeldir
aşık olmak..
seviyorum...paylaşımını çok
beğendim..teşekkürler Gürsel..sevgi ile kal..
gürselcim..
paylaşımınız için teşekkürler..
KARDEŞİM..
mektupları...ve o çok sevdiğim "o"
şiiri hatırladım: KARANLIĞIN GÖZLERİşimdi
yoksun seni düşünebilirim artık tutar ellerini
öperim uzun uzun ...kimseler ayıplayamaz beni
yokluğunda seni nasıl sevdiğimi anlayamazlar
işte gözlerin işte dudakların senin olan ne
varsa karşımda duruyor ayaklarını dilediğim
yere ***ürebiliyorum artık sevdiğim
şarkıları söyletiyorum dudaklarına ve hoyrat
ellerimle seni her gün biraz daha
güzelleştiriyorum bütün resimler sana benziyor
hayret bütün aynalarda sen varsın nereye gitsem
peşimden geliyorsun şimdi sigarasın
dudaklarımda biraz sonra beyaz bir kağıt ve
akşam içtiğim bir kadeh içki olacaksın kimse
yokluğunda bunca sevilmedi kimse yokluğunda
ilahlaşmadı bu kadar saçların böyle daha
güzel sen daha güzelsin gelecek mutlu günlerin
ışığında her şey daha güzel ne var ki
ayrılığın adı kötüye çıkmış yoksa bin
yıl daha yaşamak isterdim ve seni bin yıl daha
ayrılıklar içinde sevmek isterdim***a
biliyorsun nihayet ben de bir insanım
umutsuzluğa düştüğüm anlar oluyor hiç
gelmeyeceksin sanıyorum o zaman kurşun gibi bir
korku saplanıyor kalbime katran gibi bir
yalnızlık sarıyor içimi yalnızlığımdan
utanıyorum beni sevmesen ölürdüm beni sevmesen
bir çakıl taşıydım şimdi beni sevmesen bir
duvar gibi sağırdım kördüm bir at kadar
ölümden acıydım ölümden beterdim beni
sevmesen dünyayı bütün insanlara zindan
ederdim beni bu kadar saracak ne vardı kanıma
girecek göz bebeklerime oturacak bir sen fani
gibi dudaklarımdan eksilmeyecek ne vardı hiç
karşıma çıkmasaydın bu kör olası gözler
görmeseydi seni ne vardı güzelliğini
bilmeseydim bir dua gibi bellemeseydim adını ne
vardı bütün gece gözlerimi tavana dikerek seni
düşünmeseydim belki karşımda değilsin
yanılıyorum bu gözler senin gözlerin değil
aldatıyorlar beni karanlığın gözleri olmalı
bunlar bana böylesine keder veren
gülmeyi,yaşamayı haram eden bir karanlığın
gözleri olmalı öyleyse sen hiçbir yerde yoksun
sana hiçbir zaman yaklaşamayacağım yalan bu
geçici sevinç,bu nur,bu ışık bu karanlığın
ortasında yanan alev gözler bu kadeh içki gibi
aydınlık ne dedimse inanma seni değil kendimi
anlatıyorum sen istediğin kadar varlığın ta
kendisi ol ölümsüzlüğün ta kendisi ben
günden güne yok olmaktaydım bütün
ışıkları kaldırıp attım bir yana anlıyor
musun gökyüzü güneş olsa sensiz
karanlıktayımSENSİZ
KARANLIKTAYIM.........
Bey, emeğinize sağlık..güzel bir gün
diliyorum..sevgiler..
ayrıcalık..kutlarım.