seni içimden terk ediyorum

SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUMBinmediğim hiç
bir otobüsBeklemediğim hiç bir durak kalmadı
bu şehirdeGittikçe azalıyor hayatNeyi erken
yaşadıysam...Hep ona geç kalıyorumSana
göçüyorum her sonbaharYolların çıkmıyor
aşkımaUnuttuğun yağmurların adı
saklımdaSeni içimden terk ediyorumSusmaktan
yoruldumKuşlar ve şarkılar,bu şehri terk
edeliEfkar demliyorum
gözlerimdeyaşlarımı,yanağıma varmadan
öldürüyorumTam sancağımdan yaralıyorum
kendimiAlnını yüreğime dayadığın güne
bakıpSENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUMNe unutacak
kadar nefret ettinNe hatırlayacak kadar
sevdinYıkık bir duvar kadar bilePişman
değilsin biliyorumBeni hep bulmamak için
aradınYanıldığımdınYangınımdınYangındın
Sensizliğe yenilmekSana yenilmekten zor
olsadaArdımda bir sürü "belki"ler
bırakarakSeni içimden terk
ediyorumŞimdiİçimde öldürecek bir anı bile
bulamayanİki yarım kaldıkTamamlayamadık
biziElinden tutamadık
yanlızlığımınSaçlarımıda uzaklarına
gömdünİçimin mavisi senin okyanusundandıAl!
geri veriyorum.Kilitleri hep yanlış kapılara
vurdunDevrilmiş vagonlara dönerken gözlerimSana
bensizliği terkediyorum"Yarime uzanmayan
bütün dallar kırık" demiştinAşk içinde
doğmuşsa nereye kaçabilirdi?Ne tuaf değil
mi?İçimi acıtanda sendinAcımı dindirecek
olanda."Ya öldür beni"dedimYa da ğit
benden.İçi bulanık bir sevdanın ucundaSeni
kaybettim.Aldırmadın aldırmalarımaBir gecede
yakıp yariniŞafaklara sattın
ihanetiniKüllerime basanlar bile utandı
yaptığındanİşte soluk bir ömrün son
nefesiBendenİçimdenTerkediyorum.KAHRAMAN
TAZEOĞLU

çok güzelmiş beğendim